സ്നേഹത്തിനു പിന്നിലെ ഗുട്ടന്‍സും അവിടുത്തെ ക്ലാസ്സുകളും...
റിസല്‍റ്റ് വന്നു കഴിയുമ്പോള്‍ പാസ്സായ വിദ്യാര്‍ത്ഥികളുടെയും ഫസ്റ്റ് ക്ലാസ് വാങ്ങിച്ച വിദ്യാര്‍ത്ഥികളുടെയുമൊക്കെ ഫോട്ടോ വെച്ച് പാരലല്‍ കോളേജുകള്‍ നോട്ടീസ് ഇറക്കുന്ന ഒരു പതിവുണ്ട്. മറ്റു കോളേജുകളെല്ലാം തന്നെ ഇങ്ങനെ നോട്ടീസ് ഇറക്കുമ്പോള്‍ അത് വാങ്ങിച്ച് വായിച്ചു നോട്ടീസിന്‍റെ lay out നെക്കുറിച്ച് കുറ്റം പറയാന്‍ മാത്രമായിരുന്നു എന്‍റെ കോളേജിന്‍റെ യോഗം. പഠിത്തത്തില്‍ ഉഴപ്പുന്നന്നതില്‍ ഡിഗ്രി എടുത്തിട്ടുള്ള വിദ്യാര്‍ത്ഥികകള് കാരണം പ്രസ്സിന് മുന്നിലൂടെ പോകുമ്പോള്‍ ഒരു നീണ്ട നെടുവീര്‍പ്പിട്ടും, പരസ്പരം തോളത്തു തട്ടി ആശ്വസിപ്പിച്ചും, മറ്റു കോളേജുകളുടെ നോട്ടീസുകള്‍ കോളേജില്‍ എത്താതെ ശ്രദ്ധിച്ചും (അത് കണ്ടു ഉള്ള പിള്ളേരു കൂടി കോളേജ് മാറണ്ട എന്ന് കരുതിയിട്ടാണ്) ഒരു രക്ഷകനെ കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു അവിടുത്തെ ടീച്ചര്‍മാരും മാഷുമ്മാരും...
അപ്പോഴാണ് ഒരു CBSE സ്കൂളില്‍ നിന്നും ഒരു കൊല്ലം പാഴാക്കി എന്‍റെ വരവ്. എന്‍റെ SSLC മാര്‍ക്ക്‌ ലിസ്റ്റ് കണ്ട പ്രിന്‍സിപ്പലിന്റെ കണ്ണ് തള്ളുന്നത് കണ്ടപ്പോള്‍ അത് ചാടിപ്പിടിക്കേണ്ടി വരുമോ എന്ന് ഞാന്‍ ഒരു നിമിഷം ഞാന്‍ ശങ്കിച്ചിരുന്നു. 422 മാര്‍ക്കേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ എങ്കിലും അത്രയും മാര്‍ക്ക്‌ കിട്ടിയ ഒരു വിദ്യാര്‍ത്ഥിയെ ഒരു പാരലല്‍ കോളെജിനു കിട്ടുന്നത് മുജ്ജന്മ സുകൃതവും, പൂര്‍വികര് ചെയ്ത പുണ്യവുമൊക്കെയായിട്ടാണ് അവര് കണ്ടിരുന്നത്‌. അതുകൊണ്ടുതന്നെ എന്നില്‍ അവരൊരു രക്ഷകനെ കണ്ടു. അതോടെ സച്ചിന്‍ ടെന്‍ഡുല്‍ക്കറെ കിട്ടിയ ബംഗ്ലാദേശ് ടീം പോലെയായി നമ്മുടെ കോളേജ്. നല്ല രീതിയില്‍ ഞാന്‍ സഹകരിക്കുകയാണെങ്കില്‍ എനിക്കൊരു ഫസ്റ്റ് ക്ലാസും അത് വെച്ച് ഇറക്കാവുന്ന നോട്ടീസും അവര് സ്വപ്നം കണ്ടു. എന്നാല്‍ സച്ചിന്‍ ടെന്‍ഡുല്‍ക്കര്‍ ആവുമെന്ന് കരുതിയ ഞാന്‍ റിസള്‍ട്ട്‌ വന്നപ്പോള്‍ ആശിഷ് നെഹറയായി, ഫസ്റ്റ് ക്ലാസിനു 2 മാര്‍ക്ക്‌ കുറവ്. അതുതന്നെ എന്തുമാത്രം ഉഴപ്പിയിട്ടു കിട്ടിയതാണെന്ന് എനിക്ക് മാത്രമേ അറിയൂ. പിന്നെ രണ്ടു മൂന്നു ദിവസത്തേക്ക് ഉന്നതര് മരിച്ചാലത്തെ ദൂരദര്‍ശന്‍ പോലെയായി മനസ്. ഏതൊക്കെയോ സിനിമകളിലെ ശോകഗാനങ്ങള്‍ മനസ്സില്‍ മുഴങ്ങി (അതില്‍ ഒന്ന് 'മാനസ മൈനേ...' ആയിരുന്നു എന്ന് ഞാന്‍ ഓര്‍ക്കുന്നുണ്ട്). പിന്നെ അക്കൊല്ലം പഠിച്ച 40 - ഓളം കുട്ടികളില്‍ നിന്നും പാസ്സായ 2 പേരില്‍ ഒരാള്‍ ഞാനായില്ലേ എന്ന് പറഞ്ഞു പിടിച്ചു നില്‍ക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അങ്ങേയറ്റം ആത്മാര്‍ഥതയോടെ എന്നെ പഠിപ്പിച്ച കോളെജിനോടും ടീച്ചര്‍മാരോടുമുള്ള സ്നേഹം എന്‍റെ കുറ്റബോധം വര്‍ധിപ്പിച്ചു അതുകൊണ്ട് ഞാന്‍ economics improvement exam എഴുതി ഫസ്റ്റ് ക്ലാസ്സ്‌ വാങ്ങിച്ചെങ്കിലും തോല്‍വികള്‍ ഏറ്റുവാങ്ങാന്‍ ഈ ചന്തുവിന്‍റെ ജന്‍മം ബാക്കിയായിരുന്നു. University ചതിച്ചു അതിന്‍റെ സര്‍ട്ടിഫിക്കറ്റ് മാത്രം വേറെ തന്നു. സത്യം പറഞ്ഞാല്‍ ആദ്യ ചാന്‍സില്‍ തന്നെ ഫസ്റ്റ് ക്ലാസ്സ്‌ വാങ്ങിക്കണമെന്ന് എനിക്ക് ആഗ്രഹമുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും വളരെയധികം സാമൂഹികാവബോധമുള്ള എന്‍റെ extra carricular activities കാരണം കാരണം അത് നടന്നില്ല. പിന്നെ രത്ന ടീച്ചറുടെ accountancy യും സിബി മാഷുടെ ബിസിനസ് സ്റ്റഡീസുമെല്ലാം ആദ്യ ചാന്‍സില്‍ തന്നെ ഫസ്റ്റ് ക്ലാസ്സ്‌ നേടാന്‍ മാത്രം പ്രപ്തമാക്കുന്നതായിരുന്നുമില്ല. കാരണം രത്ന ടീച്ചറുടെയും സിബി മാഷുടെയുമൊന്നും ക്ലാസുകള്‍ മോശമായതല്ല, പാരലല്‍ കോളേജുകളില്‍ ഒരു പരിധിയില്‍ കൂടുതല്‍ strict ആകാന്‍ പറ്റില്ല അങ്ങനെ ആയാല്‍ ചിലരെയൊന്നും പിന്നെ കോളെജിലേക്ക് കാണുകയേ ഉണ്ടാവില്ല അത് എന്നെപ്പോലുള്ള ചില കാപാലികന്‍മാര്‍ മുതലെടുക്കുന്നതാണ്. പഠിക്കാന്‍ തീരുമാനിച്ചിട്ടുള്ളവന് എവിടെ ചെന്നാലും പഠിക്കാം ഓണാട്ടുകരയിലെ കോളേജും രത്ന ടീച്ചറുടെയും സിബി മാഷുടെയുമൊക്കെ
ക്ലാസ്സുകളെക്കുറിച്ചോര്‍ക്കുമ്പോള്‍ രത്ന ടീച്ചറുടെ accountancy ക്ലാസ്സ്‌ രസമായിരുന്നു. അന്ന് പഠിച്ചതില്‍ debit what comes in, credit what goes out എന്നതൊഴികെ വേറെ ഒന്നും ഞാന്‍ ഇപ്പോള്‍ ഓര്‍ക്കുന്നില്ലെങ്കിലും ആ ക്ലാസ്സ്‌ ഞാന്‍ നന്നായിട്ട് ഓര്‍ക്കുന്നുണ്ട്. ഇത് പറയുമ്പോള്‍ എന്‍റെയൊപ്പം +2 വിന് പഠിച്ച സുബിന്‍ ചിരിക്കും അവനു accountancy ക്ലാസ്സ്‌ പോലും ഓര്‍മ്മയില്ല, ക്ലാസ്സില്‍ കയറിയാലല്ലേ ഓര്‍ക്കാന്‍ പറ്റൂ. accountancy ക്ലാസ്സ്‌ എടുക്കുന്ന രത്ന ടീച്ചര്‍ തന്നെയാണ് പ്രിന്‍സിപ്പലും. ക്ലാസ്സ്‌ തുടങ്ങുന്നതിനു മുന്‍പ് ടീച്ചറുടെ ഒരു പ്രാര്‍ത്ഥനയുണ്ട്. അതിപ്രകാരമായിരുന്നു...
"കുട്ടികളെ ദയവു ചെയ്തു നിങ്ങള്‍ ഈ മാസത്തെ ഫീസ് തരണം (ചിലരോട് ഈ മാസത്തെയെങ്കിലും...) ടീച്ചര്‍മാര്‍ക്ക് ശമ്പളം കൊടുത്തിട്ടില്ല, റൂമിന്‍റെ വാടക കൊടുത്തിട്ടില്ല പുതിയ ടെക്സ്റ്റ്‌ ബുക്കുകള്‍ വാങ്ങിച്ചിട്ടില്ല എന്നെക്കൊണ്ട് ഇനിയും നിങ്ങള്‍ പറയിക്കരുത്‌... അതുപറയുമ്പോള്‍ പഴയ മഞ്ഞച്ച accountancy ടെക്സ്റ്റ്‌ ബുക്ക്‌ ടീച്ചറുടെ കൈയ്യിലിരുന്ന് ഞെരിപിരികൊള്ളും, ചില സമയത്ത് അതില്‍ നിന്നും ചിതലിറങ്ങി ഓടിപ്പോകുന്നതു വരെ ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. ശരിക്കും ചിതലിന്റെ വൈറ്റ് ഹൗസ്ആയിരുന്നു രത്ന ടീച്ചറുടെ accountancy ടെക്സ്റ്റ്‌ ബുക്ക്‌. അവിടുത്തെ ഒബാമയുടെയും മിഷേല്‍ ഒബാമയുടെയും സ്വൈര്യ ജീവിതത്തിനു തടസം നേരിടുന്ന ഒരേ ഒരു സമയമാണ് രത്ന ടീച്ചറുടെ accountancy പീരീഡ്‌...
ഏറ്റവും രസം ഒരിക്കലും ബുക്ക്‌ തുറക്കാത്തവര് പോലും ടീച്ചര്‍ ഫീസ് ചോദിക്കുന്ന സമയത്ത് കളഞ്ഞു പോയ സൂചി തിരയുന്നത് പോലെ ബുക്കില്‍ തല പൂഴ്ത്തി തിരഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കും, ഒരാളും ടീച്ചറുടെ മുഖത്ത് നോക്കൂല്ല. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഫീസ് കൃത്യമായിട്ട്‌ കൊടുക്കുന്നവരോട് ഒരു പ്രത്യേക സ്നേഹമുണ്ടായിരുന്നു ടീച്ചര്‍ക്ക്, നന്നായി പഠിക്കുന്ന കുട്ടികളോട് അതിലേറെയും. പിന്നെ രത്ന ടീച്ചറുടെ മറ്റൊരു പ്രത്യേകത ക്ലാസ്സ്‌ തുടങ്ങി ഒരു 6 മാസമൊക്കെ കഴിയുമ്പോഴയിരിക്കും അറിയുന്നത് സിലബസ് വേറെയായിരുന്നൂ എന്ന്. പിന്നെ ഓടിച്ചിട്ട്‌ ഒരു എടുക്കലാണ്. അതുപോലെ മറ്റൊരു പ്രത്യേകത ഫീസ് കൊടുക്കാന്‍ കാശുണ്ടെങ്കില്‍ ടീച്ചറുടെ ചോദ്യങ്ങളില്‍ നിന്നും രക്ഷപ്പെടാമെന്നുള്ളതാണ്. അങ്ങനെ ഒരു രംഗം താഴെ കൊടുക്കുന്നു...
രത്നടീച്ചര്‍ : സിഗിന്‍ലാല്‍... What is coast accounting?
സിഗിന്‍ലാല്‍ : അത്... അത്...ആ കോസ്റ്റ് accounting is the... is the... അല്ല ടീച്ചര്‍ ഇന്ന് ഓഫീസില്‍ ഉണ്ടാവില്ലേ? ഫീസ് അടയ്ക്കാനുണ്ടായിരുന്നു!!!
രത്നടീച്ചര്‍ : ഞാന്‍ ഓഫീസിലുണ്ടാവും സിഗിന്‍ ഇരുന്നോളൂ ഇനി ഷനോബ് പറയൂ What is coast accounting?
ഇങ്ങനെയൊക്കെയായിരുന്നു എങ്കിലും മനസ്സില്‍ സ്നേഹവും നന്‍മയും മാത്രമുള്ള ടീച്ചറായിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ രത്നടീച്ചര്‍. രത്ന ടീച്ചര്‍ പഠിപ്പിച്ചത് കൊണ്ട് മാത്രമാണ് ഞാന്‍ accountancy പാസ്‌ ആയത്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ മുകളില്‍ പറഞ്ഞതില്‍ ചിലതെല്ലാം എഴുത്തിന്റെ ഭംഗിക്ക് വേണ്ടി ചേര്‍ത്തിട്ടുള്ളവയാണ് എന്ന കാര്യം ഞാന്‍ ബോധ്യപ്പെടുത്തിക്കൊള്ളുന്നു.
തുടരും...
അപ്പോഴാണ് ഒരു CBSE സ്കൂളില്‍ നിന്നും ഒരു കൊല്ലം പാഴാക്കി എന്‍റെ വരവ്. എന്‍റെ SSLC മാര്‍ക്ക്‌ ലിസ്റ്റ് കണ്ട പ്രിന്‍സിപ്പലിന്റെ കണ്ണ് തള്ളുന്നത് കണ്ടപ്പോള്‍ അത് ചാടിപ്പിടിക്കേണ്ടി വരുമോ എന്ന് ഞാന്‍ ഒരു നിമിഷം ഞാന്‍ ശങ്കിച്ചിരുന്നു. 422 മാര്‍ക്കേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ എങ്കിലും അത്രയും മാര്‍ക്ക്‌ കിട്ടിയ ഒരു വിദ്യാര്‍ത്ഥിയെ ഒരു പാരലല്‍ കോളെജിനു കിട്ടുന്നത് മുജ്ജന്മ സുകൃതവും, പൂര്‍വികര് ചെയ്ത പുണ്യവുമൊക്കെയായിട്ടാണ് അവര് കണ്ടിരുന്നത്‌. അതുകൊണ്ടുതന്നെ എന്നില്‍ അവരൊരു രക്ഷകനെ കണ്ടു. അതോടെ സച്ചിന്‍ ടെന്‍ഡുല്‍ക്കറെ കിട്ടിയ ബംഗ്ലാദേശ് ടീം പോലെയായി നമ്മുടെ കോളേജ്. നല്ല രീതിയില്‍ ഞാന്‍ സഹകരിക്കുകയാണെങ്കില്‍ എനിക്കൊരു ഫസ്റ്റ് ക്ലാസും അത് വെച്ച് ഇറക്കാവുന്ന നോട്ടീസും അവര് സ്വപ്നം കണ്ടു. എന്നാല്‍ സച്ചിന്‍ ടെന്‍ഡുല്‍ക്കര്‍ ആവുമെന്ന് കരുതിയ ഞാന്‍ റിസള്‍ട്ട്‌ വന്നപ്പോള്‍ ആശിഷ് നെഹറയായി, ഫസ്റ്റ് ക്ലാസിനു 2 മാര്‍ക്ക്‌ കുറവ്. അതുതന്നെ എന്തുമാത്രം ഉഴപ്പിയിട്ടു കിട്ടിയതാണെന്ന് എനിക്ക് മാത്രമേ അറിയൂ. പിന്നെ രണ്ടു മൂന്നു ദിവസത്തേക്ക് ഉന്നതര് മരിച്ചാലത്തെ ദൂരദര്‍ശന്‍ പോലെയായി മനസ്. ഏതൊക്കെയോ സിനിമകളിലെ ശോകഗാനങ്ങള്‍ മനസ്സില്‍ മുഴങ്ങി (അതില്‍ ഒന്ന് 'മാനസ മൈനേ...' ആയിരുന്നു എന്ന് ഞാന്‍ ഓര്‍ക്കുന്നുണ്ട്). പിന്നെ അക്കൊല്ലം പഠിച്ച 40 - ഓളം കുട്ടികളില്‍ നിന്നും പാസ്സായ 2 പേരില്‍ ഒരാള്‍ ഞാനായില്ലേ എന്ന് പറഞ്ഞു പിടിച്ചു നില്‍ക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അങ്ങേയറ്റം ആത്മാര്‍ഥതയോടെ എന്നെ പഠിപ്പിച്ച കോളെജിനോടും ടീച്ചര്‍മാരോടുമുള്ള സ്നേഹം എന്‍റെ കുറ്റബോധം വര്‍ധിപ്പിച്ചു അതുകൊണ്ട് ഞാന്‍ economics improvement exam എഴുതി ഫസ്റ്റ് ക്ലാസ്സ്‌ വാങ്ങിച്ചെങ്കിലും തോല്‍വികള്‍ ഏറ്റുവാങ്ങാന്‍ ഈ ചന്തുവിന്‍റെ ജന്‍മം ബാക്കിയായിരുന്നു. University ചതിച്ചു അതിന്‍റെ സര്‍ട്ടിഫിക്കറ്റ് മാത്രം വേറെ തന്നു. സത്യം പറഞ്ഞാല്‍ ആദ്യ ചാന്‍സില്‍ തന്നെ ഫസ്റ്റ് ക്ലാസ്സ്‌ വാങ്ങിക്കണമെന്ന് എനിക്ക് ആഗ്രഹമുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും വളരെയധികം സാമൂഹികാവബോധമുള്ള എന്‍റെ extra carricular activities കാരണം കാരണം അത് നടന്നില്ല. പിന്നെ രത്ന ടീച്ചറുടെ accountancy യും സിബി മാഷുടെ ബിസിനസ് സ്റ്റഡീസുമെല്ലാം ആദ്യ ചാന്‍സില്‍ തന്നെ ഫസ്റ്റ് ക്ലാസ്സ്‌ നേടാന്‍ മാത്രം പ്രപ്തമാക്കുന്നതായിരുന്നുമില്ല. കാരണം രത്ന ടീച്ചറുടെയും സിബി മാഷുടെയുമൊന്നും ക്ലാസുകള്‍ മോശമായതല്ല, പാരലല്‍ കോളേജുകളില്‍ ഒരു പരിധിയില്‍ കൂടുതല്‍ strict ആകാന്‍ പറ്റില്ല അങ്ങനെ ആയാല്‍ ചിലരെയൊന്നും പിന്നെ കോളെജിലേക്ക് കാണുകയേ ഉണ്ടാവില്ല അത് എന്നെപ്പോലുള്ള ചില കാപാലികന്‍മാര്‍ മുതലെടുക്കുന്നതാണ്. പഠിക്കാന്‍ തീരുമാനിച്ചിട്ടുള്ളവന് എവിടെ ചെന്നാലും പഠിക്കാം ഓണാട്ടുകരയിലെ കോളേജും രത്ന ടീച്ചറുടെയും സിബി മാഷുടെയുമൊക്കെ
ക്ലാസ്സുകളും അതിനു ധാരാളമായിരുന്നു...
ക്ലാസ്സുകളെക്കുറിച്ചോര്‍ക്കുമ്പോള്‍ രത്ന ടീച്ചറുടെ accountancy ക്ലാസ്സ്‌ രസമായിരുന്നു. അന്ന് പഠിച്ചതില്‍ debit what comes in, credit what goes out എന്നതൊഴികെ വേറെ ഒന്നും ഞാന്‍ ഇപ്പോള്‍ ഓര്‍ക്കുന്നില്ലെങ്കിലും ആ ക്ലാസ്സ്‌ ഞാന്‍ നന്നായിട്ട് ഓര്‍ക്കുന്നുണ്ട്. ഇത് പറയുമ്പോള്‍ എന്‍റെയൊപ്പം +2 വിന് പഠിച്ച സുബിന്‍ ചിരിക്കും അവനു accountancy ക്ലാസ്സ്‌ പോലും ഓര്‍മ്മയില്ല, ക്ലാസ്സില്‍ കയറിയാലല്ലേ ഓര്‍ക്കാന്‍ പറ്റൂ. accountancy ക്ലാസ്സ്‌ എടുക്കുന്ന രത്ന ടീച്ചര്‍ തന്നെയാണ് പ്രിന്‍സിപ്പലും. ക്ലാസ്സ്‌ തുടങ്ങുന്നതിനു മുന്‍പ് ടീച്ചറുടെ ഒരു പ്രാര്‍ത്ഥനയുണ്ട്. അതിപ്രകാരമായിരുന്നു...
"കുട്ടികളെ ദയവു ചെയ്തു നിങ്ങള്‍ ഈ മാസത്തെ ഫീസ് തരണം (ചിലരോട് ഈ മാസത്തെയെങ്കിലും...) ടീച്ചര്‍മാര്‍ക്ക് ശമ്പളം കൊടുത്തിട്ടില്ല, റൂമിന്‍റെ വാടക കൊടുത്തിട്ടില്ല പുതിയ ടെക്സ്റ്റ്‌ ബുക്കുകള്‍ വാങ്ങിച്ചിട്ടില്ല എന്നെക്കൊണ്ട് ഇനിയും നിങ്ങള്‍ പറയിക്കരുത്‌... അതുപറയുമ്പോള്‍ പഴയ മഞ്ഞച്ച accountancy ടെക്സ്റ്റ്‌ ബുക്ക്‌ ടീച്ചറുടെ കൈയ്യിലിരുന്ന് ഞെരിപിരികൊള്ളും, ചില സമയത്ത് അതില്‍ നിന്നും ചിതലിറങ്ങി ഓടിപ്പോകുന്നതു വരെ ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. ശരിക്കും ചിതലിന്റെ വൈറ്റ് ഹൗസ്ആയിരുന്നു രത്ന ടീച്ചറുടെ accountancy ടെക്സ്റ്റ്‌ ബുക്ക്‌. അവിടുത്തെ ഒബാമയുടെയും മിഷേല്‍ ഒബാമയുടെയും സ്വൈര്യ ജീവിതത്തിനു തടസം നേരിടുന്ന ഒരേ ഒരു സമയമാണ് രത്ന ടീച്ചറുടെ accountancy പീരീഡ്‌...
ഏറ്റവും രസം ഒരിക്കലും ബുക്ക്‌ തുറക്കാത്തവര് പോലും ടീച്ചര്‍ ഫീസ് ചോദിക്കുന്ന സമയത്ത് കളഞ്ഞു പോയ സൂചി തിരയുന്നത് പോലെ ബുക്കില്‍ തല പൂഴ്ത്തി തിരഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കും, ഒരാളും ടീച്ചറുടെ മുഖത്ത് നോക്കൂല്ല. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഫീസ് കൃത്യമായിട്ട്‌ കൊടുക്കുന്നവരോട് ഒരു പ്രത്യേക സ്നേഹമുണ്ടായിരുന്നു ടീച്ചര്‍ക്ക്, നന്നായി പഠിക്കുന്ന കുട്ടികളോട് അതിലേറെയും. പിന്നെ രത്ന ടീച്ചറുടെ മറ്റൊരു പ്രത്യേകത ക്ലാസ്സ്‌ തുടങ്ങി ഒരു 6 മാസമൊക്കെ കഴിയുമ്പോഴയിരിക്കും അറിയുന്നത് സിലബസ് വേറെയായിരുന്നൂ എന്ന്. പിന്നെ ഓടിച്ചിട്ട്‌ ഒരു എടുക്കലാണ്. അതുപോലെ മറ്റൊരു പ്രത്യേകത ഫീസ് കൊടുക്കാന്‍ കാശുണ്ടെങ്കില്‍ ടീച്ചറുടെ ചോദ്യങ്ങളില്‍ നിന്നും രക്ഷപ്പെടാമെന്നുള്ളതാണ്. അങ്ങനെ ഒരു രംഗം താഴെ കൊടുക്കുന്നു...
രത്നടീച്ചര്‍ : സിഗിന്‍ലാല്‍... What is coast accounting?
സിഗിന്‍ലാല്‍ : അത്... അത്...ആ കോസ്റ്റ് accounting is the... is the... അല്ല ടീച്ചര്‍ ഇന്ന് ഓഫീസില്‍ ഉണ്ടാവില്ലേ? ഫീസ് അടയ്ക്കാനുണ്ടായിരുന്നു!!!
രത്നടീച്ചര്‍ : ഞാന്‍ ഓഫീസിലുണ്ടാവും സിഗിന്‍ ഇരുന്നോളൂ ഇനി ഷനോബ് പറയൂ What is coast accounting?
ഇങ്ങനെയൊക്കെയായിരുന്നു എങ്കിലും മനസ്സില്‍ സ്നേഹവും നന്‍മയും മാത്രമുള്ള ടീച്ചറായിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ രത്നടീച്ചര്‍. രത്ന ടീച്ചര്‍ പഠിപ്പിച്ചത് കൊണ്ട് മാത്രമാണ് ഞാന്‍ accountancy പാസ്‌ ആയത്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ മുകളില്‍ പറഞ്ഞതില്‍ ചിലതെല്ലാം എഴുത്തിന്റെ ഭംഗിക്ക് വേണ്ടി ചേര്‍ത്തിട്ടുള്ളവയാണ് എന്ന കാര്യം ഞാന്‍ ബോധ്യപ്പെടുത്തിക്കൊള്ളുന്നു.
തുടരും...
very good... keep it up brother!!!
ReplyDeleteGood One...nannayirikkunnu....aduthathinaayi kaathirikkunnu....
ReplyDeleteഹായി ജെന്നിത്‌ ...
ReplyDeleteപോസ്റ്റ്‌ വായിച്ചു നന്നായിട്ടുണ്ട് .....
അല്ല താന്‍ ഈത് കൂട്ടത്തില്‍ ആയിരുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞില്ല ....
ഫീ കൊടുക്കുന്നവരുടെയോ .... അതോ അപ്പോള്‍ മാത്രം കാണുന്ന ബുക്കിലെ അക്ഷരം കുനിഞ്ഞിരുന്നു എന്നുന്നവരുടെയോ ....
എന്തായാലും നന്നായിട്ടുണ്ട് ...
ആശംസകള്‍
സ്നേഹപൂര്‍വ്വം
ദീപ്
മൂവര്‍ക്കും നന്ദി അടുത്തത്തിന്‍റെ വര്‍ക്ക്‌ തുടങ്ങിക്കഴിഞ്ഞു...
ReplyDeleteപിന്നെ പഞ്ചാരക്കുട്ടാ ഫീസിന്‍റെ 2 തവണകള്‍ പുട്ടടിച്ചതൊഴിച്ചാല്‍ അക്കാര്യത്തില്‍ ഞാന്‍ ടീച്ചറെ അധികം ബുധിമുട്ടിച്ചിട്ടില്ല... അമ്മയാണെ സത്യം!!!
കൊള്ളാം.. നല്ല വാസനയുണ്ട്... നര്‍മ്മ വാസന
ReplyDeleteഉള്ള വാസന പോകാതിരിക്കാനായി കഴിയുന്നതും കുളിക്കാതിരിക്കാന്‍ ശ്രദ്ധിക്കാം...
ReplyDeleteKollam.......................
ReplyDelete@ rahul - :)
ReplyDelete